maandag 8 februari 2010

Jij een baan, ik een bonus: referral recruitment in De Pers



Vandaag een groot artikel over de effectiviteit van referral recruitment in De Pers. En dat de week nadat de werkgelegenheidscijfers van de Amerikaanse arbeidsmarkt weer tegen vielen. Gelukkig voor 'ons' is referral recruitment ook goed in kosten besparen in een economische situatie waarbij juist veel kandidaten beschikbaar zijn voor vacatures.
Dan is immers de vraag: hoe vind ik de beste kandiddaten en belast ik daar mijn organisatie het minste mee en daar hebben we bij TalentTracker ervaring mee.

vrijdag 5 februari 2010

Marketing Pioneers 2010 #mp2010


Gisteren was ik op uitnodiging van Ayman van Bregt van Pytch te gast op Marketing Pioneers 2010, een jaarlijks congress voor innovatie in de marketing, georganiseerd door Multiscope. Door omstandigheden had ik weer ns dubbele afspraken waardoor ik het gedeelte voor de pauze heb gemist, vooral jammer vanwege de Peptalks (pitches) die werden georganiseerd. Ik noem mezelf niet het prototype online marketeer en zou deze middag dan ook kunnen observeren van relatieve afstand.
Aangekomen in de Zwijger heb ik mij met tegoedbonnen geworsteld richting bar, die duidelijk understaffed was bij dit dorstige marketingpubliek. De zaal was opgezet volgens een modeshow inclusief catwalk. Ik vond een plaatsje op de eerste rij, niet beseffend dat de meeste sprekers op het centrale deel van het podium bleven staan. Het gevolg na drie uur presentaties: een verrekte nek en verdraaide rug, daar helpen geen tien blikjes red bull tegen.
De volgende observatie was een vooral mannelijk publiek (80%), relatief jong (een stuk jonger dan ik met mijn 42 jaar iig), en vooral gekleed in spijkerbroek met colbert (daar zat ik dan in mijn strakke pak en ditto overhemd oud te wezen). Ook was er gedurende de dag geen enkele vrouw die het podium betrad om te spreken, foei organisatie. En dat terwijl op de website van het event een foto wordt gebruikt van een vrouw die het publiek toespreekt (zal wel van vorig jaar zijn).

Maar on topic:
Het programma na de pauze startte met Huib van Bockel (Red Bull) over merkbeleving. Een helder verhaal hoe je als merk meer moet geven aan je doelgroep. Red Bull doet dit door events te organiseren met hun doelgroep en bijvoorbeeld te helpen met het aanleggen van BMX crossveldjes. Huib start zijn presentatie met een vergelijking tussen Haagen Dasch en Ben&Jerry's. Op drie factoren scoort de laatste het beste: lekkerste, meeste facebook followers, waar mensen voor willen werken. Toch blijkt Haagen Dasch het meeste ijs te verkopen. Volgens mij speelt er meer dan alleen imago, maar Huub verklaart het jammer genoeg niet. Wel is Huib geloofwaardig in de nieuwe manier van marketing/contact met je doelgroep waar Red Bull een duidelijke exponent van is.

Volgende spreker is Leen Zevenbergen, ondernemer in hart en nieren, maar begonnen als accountant bij Philips. Leen heeft een aantal zeer mooie oneliners die de zaal op het puntje van hun stoel krijgt. Zo blijkt een gat in de markt bij sommige startups zo groot dat niemand in de gaten heeft dat ze in een gat zitten. En zijn er ook geen klanten te vinden! Wel maakt hij onderscheid tussen behoefte en vraag: de meest succesvolle innovaties zijn ontstaan uit behoefte terwijl er nog geen vraag was (denk bijvoorbeeld aan de sms). Een treurige noot was de constatering dat 95% van de managementboeken ongelezen in de kast verdwijnen; ik voelde me echter gerustgesteld met deze melding en zit er dus mooi op het gemiddelde! Een stuk van de wijsheden die Leen vertelde is overigens ook gepubliceerd via zijn columns op Sprout. Zo ook de vergelijking tussen managers en ondernemers: geef ze de opdracht de winst te verhogen en de manager zal kosten besparen (intern gericht), de ondernemer gaat meer omzet zoeken (extern gericht). Hoewel ik ook weleens een managementboek heb gezien (de kaft) waarop de regel stond: de makkelijkste manier om je winst te vergroten is je prijs te verhogen...
Uit het verhaal van Leen sprak vooral durf: 'het is beter later om vergiffenis te vragen, dan vooraf om toestemming'. Het verhaal van de NS hipo die een fantastisch idee had met een briljant plan eronder, durfde niet omdat zijn baas het niet goed zou vinden... Ook de discussie iemand die droomde om een wereldreis te maken maar excuses verzond om niet te gaan (herkenbaar?). Hoe zou hij de kinderen van school moeten halen? Volgens Leen is dit gewoon met ze aan de hand het pand uitlopen en niet meer terugkomen. 'Als de inspectie vraagt waarom je kinderen niet op school zitten zeg je dat je emigreert. Als je dan na een half jaar wereldreis terugkomt zeg je dat het niet is gelukt.'

In de trilogie van challenges - drie bedrijven waren uitgedaagd om een aantal stellingen aan te vallen - liep het een beetje spaak. Er werd niet aangesloten op de stellingen en het hielp ook niet dat het publiek net vermaakt was door Leen Zevenbergen. De enkele les die ik eruit heb onthouden is de case van Voetbal International waar de content van de website contextueel (dynamisch) wordt aangepast aan de bezoeker. Iemand die veel Ajax leest is vast Ajax fan en uit onderzoek blijkt een Ajaxfan bovengemiddeld vaak ook een voorliefde voor Heereveen te hebben. Het gevolg van deze dynamische website was 80-100% meer conversie op de webwinkel van VI!

De slot keynote van de dag was David Meerman Scott een Amerikaanse publicist en spreker met Dordtse roots. Hij doorbrak de dresscode van de dag door op te treden in een groot pak (zoals David Byrne in de beginjaren van de Talking Heads), op Ecco's met spekzolen, en een stropdas die in Nederland al een tijdje niet verkocht wordt. De kern van zijn boodschap is dat communicatievormen snel veranderen. Een mooi voorbeeld was de Bostonian Dental praktijk van Helaine Smith die een blog schreef over Healthy mouth means healthy Sex. Sindsdien staat ze bovenin google, komt Ben Affleck zijn tanden repareren bij haar en dat zonder één dollar aan marketing uit te geven. Marketeers moeten vooral aan
´unlearning´ doen, een mooie tegenhanger van ´defrienden´. De boodschap aan organisaties is vooral: lose control en eliminate fear, zelfs het pentagon laat medewerkers bloggen!

De publieksprijs voor de beste pytch werd tenslotte gewonnen door Brandfighters, Ayman riep nog op tot een mooie samenwerking met MarketingFacts. Marco Derksen had het goede voorbeeld toen al gegeven en stond aan de bar.
Een leuke middag waar de nodige inspiratie is op gedaan (met dank aan Ayman). ;)

woensdag 3 februari 2010

Een uitgever als online retailer

Dinsdag 3 februari een zeer interessant Cross Media Café van iMMovator beleefd. De titel deed mij denken aan iets met Jomanda, maar het bleek absoluut niet zweverig ;)

Peter Olsthoorn had onderzoek gedaan naar de webwinkels van de omroepen. Mede door de mediawet mogen zij maar heel beperkt ‘ecommerce’ activiteiten ontplooien. De VPRO leek dit het meest natuurlijk en ook succesvol te doen. De dvd’s van Draadstaal en Koot&Bie blijken niet aan te slepen te zijn. Hier nog weinig invloed van on demand, of het moet zijn dat de gemiddelde prijs voor een dvd terug loopt.

Een belangrijke les die KRO vertelde was dat allerlei ‘Boerzoektvrouw’ items niet liepen via de eigen webwinkel, maar wel via Bol.com. Blijkbaar verwachten bezoekers van de omroepwinkel niet dat ze deze items ook via de omroep konden kopen.

Ter promotie van de eigen artikelen wordt veel gebruik gemaakt van het eigen omroepblad, maar ook barters met andere media (zij plaatsen bij de omroep, de omroep plaatst bij hen). De bartering zit er trouwens goed in, ook bij de uitgevers die na de pauze aan bod kwamen.

Opvallend was dat Discovery channel – pas recentelijk begonnen – specifiek op games focust. Haar kijkers zijn blijkbaar mannen 20-40 jaar en die geven veel geld uit aan games.


Na de pauze kwamen NRC (Gert-Jan Oelderik) en Volkskrant (Rob Haans) aan het woord die hard aan de weg timmeren met eigen webwinkels. Vooral de NRC loopt hierin voorop, maar wilde niet vertellen hoeveel omzet behaald wordt. Wel dat er meer omzet en meer marge dan Volkskrant wordt gemaakt.
Dit terwijl Volkskrant in 2009 een groei van 70% tov 2008 liet zien met een omzet van 9 miljoen en een marge van 20-25%. Op de vraag van Peter Olsthoorn als hoeveel abonnees dit telt bij de NRC, antwoordde Gert-Jan Oelderik dat hij dat niet wist (ik ga uit van minstens 30.000 abonnees), maar wel hoeveel redacteuren daarvoor betaald kunnen worden. Hij noemde het niet, maar ik denk al gauw zo’n 170 redacteuren!

De verwachting bij NRC is dat in de toekomst 50% van de omzet van ‘de krant’ uit retail activiteiten komt. Zo zijn bijvoorbeeld al 20.000 CD’s van Mahler verkocht en afgelopen week zelfs een aantal auto’s!

Alexandra Jankovic van Sparks&Co had onderzoek gedaan en meldde dat Readers Digest al 85% van haar inkomsten uit producten haalt, 2% uit advertenties en 13% uit abonnementen.

Op de vraag waarom NRC en Volkskrant zo succesvol zijn en Sanoma juist de stekker uit de webwinkels heeft getrokken werd – vrij arrogant – geantwoord dat de kranten een duidelijke doelgroep (lezersgroep) hebben die veel groter is dan de versnipperde bladenmarkten van Sanoma. Zo komt 80% van de lezers van de NRC regelmatig terug als online koper, volgens mij een krankzinnig hoog percentage. Het blijft overigens niet bij producten, NRC organiseert bijvoorbeeld ook wielertochten naar de Mont Ventoux samen met Peter Winnen en deze zitten altijd vol!


Een andere vraag was hoe de redactionele onafhankelijkheid en retail activiteiten zich laten mengen. Beide heren vertelden dat dit geen enkel punt was. Volkskrant combineert zaken soms wel, zo schreef Martin Bril een boekje over Bob Dylan en bracht men dit samen met een CD-box uit. NRC combineert geen eigen content met verkoopproducten. Wel ziet men dat kopers verwachten van de krant dat ze bepaalde selecties doen die aansluiten, zo zijn er nauwelijks retouren op aankopen.

Zelf ben ik overigens zeer terughoudend met aankopen via deze bladen. Wat weet NRC nu eigenlijk van wijn? Ze hebben een eigen inkoper, maar ik vertrouw liever op mijn ‘vaste adresjes’. Hetzelfde geldt voor zogenaamde CD/DVD boxen, het is een redelijk toevallige selectie en daar zit lang niet allemaal ‘goed’ spul bij. Maar dus erg opvallend dat online winkels via de kranten zo’n enorme vlucht hebben genomen sinds 2008.