Botsing nieuws op internet tussen NPO en commercie

De afgelopen week zijn er diverse discussies gevoerd nav de uitspraken van de VVD om de NPO te beperken tot Televisie en radio. Zoals hier en hier.

Wat mij bevreemd is dat wordt voorgesteld het medium als scheidslijn te hanteren, terwijl je ziet dat onder invloed van technologische ontwikkeling mediums ontsloten worden door meer en meer partijen. De mediums worden dus steeds toegankelijker. Toch is daar een mediawet en een commissariaat voor de media die ook de pluriformiteit van media en kabelaars moet behoeden terwijl een NMA dat voor zo'n beetje de rest van de economie doet.

En nu komen uitgevers, commerciële omroepen en NPO elkaar op internet tegen (zowel op PC, tablet als mobiel), en daar voorziet de mediawet beperkt in. Hoog tijd dat deze wet wordt aangepast dus, daar sluit ik me aan bij de VVD. Echter dan ook kritisch de vraag stellen waarom wetgeving zo noodzakelijk is om strikte afspraken te maken per medium en waarom de rol van de NPO zo dominant moet blijven. Alles gaat naar internet en dit medium bleek al in 2003 uit onderzoek van het commissariaat zeer pluriform (zie dit artikel).

Wat mij bevreemd is dat kranten al eeuwen bestaan en in staat zijn onafhankelijke journalistiek te leveren, maar dat het voor televisie en radio blijkbaar nodig is om hier een publiek bestel voor op te zetten. CNN is toch ook geen publieke omroep? Het KNMI - om een andere publieke dienst te noemen - moet sinds eind jaren 90 hun gegevens beschikbaar stellen aan commerciële weerbedrijven zoals Meteoconsult. Dat gaat heel wat verder dan de zogenaamde programmagegevens tbv televisiegidsen in kranten. De discussie over het beschikbaar stellen van deze gegevens vind ik echt symboolpolitiek net als het verhogen van de maximum snelheid naar 130. Het geeft veel discussie maar het gaat helemaal nergens over!

Op internet wordt geld verdienen met nieuws lastig: uitgevers zien hun 'lezers' in hoog tempo overstappen naar online nieuws consumptie. Daarbij brengen uitgevers ook steeds meer beelden; Telegraaf heeft al tijden een eigen studio voor video opnames en die worden o.a. via de eigen site getoond. Logisch dus dat dit botst met een NOS die allerlei themakanalen gratis beschikbaar stellen, net als uitzending gemist. RTL probeert nu - enkele jaren later - met micropayments enigszins een betaalmodel aan RTLgemist te hangen, maar de consument is natuurlijk al verpest omdat het bij de NPO 'gratis' is.

Dan wordt er wel makkelijk gezegd dat kranten hun zaakjes beter voor elkaar moeten krijgen, maar als ik naar de ontwikkeling van hun markt kijk, dan wordt steeds meer sprake van oneerlijke concurrentie.

Expert uitspraken over ontwikkelingen media #MPJC

Sociale netwerken op slot door lawine van shouts en messages

Onderstaand artikel is vorige week gepubliceerd op recruitmentmatters.

Afgelopen jaar heeft social media als distributie tool voor berichten (bij recruitment vooral vacatures) een enorme vlucht genomen. Voor recruiters een uitkomst want zij kunnen hun professionele netwerk direct bevragen en inzetten om mee te helpen zoeken naar geschikte kandidaten.

Zogenaamde ‘shouts’ – het (door-)sturen van berichten die door een groep mensen kan worden gelezen/gehoord – worden door steeds meer toepassingen enabled binnen de bekende sociale netwerken. Via Linkedin (statusupdates en groepen), via Hyves (wie-wat-waar), Twitter tweets en Facebook updates. Het gevolg is dat mensen steeds meer gaan filteren omdat het gros van de berichten niet relevant voor hen is. Er wordt op zijn best nog aan cherry picking gedaan.

Mensen ‘defrienden’ ook steeds meer ‘vervuilers’ met triviale berichten (ook Foursquare en Gowalla berichten zijn een bron van ergernis aan het worden. Op Facebook hoeft niet worden gedefriend, maar worden updates van relaties ‘verborgen’. Ik vermoed dat de gemiddelde netwerker al behoorlijk wat filters heeft opstaan. Overigens doe ik zelf ook mee met het bevuilen van ieders berichten stroom.

Het gevolg is dat de effectiviteit van deze berichten in hard tempo dezelfde kant op gaat als banners/advertisement, ze worden ‘letterlijk’ niet meer gezien. Marketing, als klassiek instrument voor twitter, is inmiddels al door verschillende mensen dood verklaard.

Een andere vorm van berichten zijn de messages, deze zijn meer gericht op één-op-één communicatie. Bij linkedin, facebook en Hyves heb je een inbox, bij twitter direct messages.
Echter ook hier kunnen privacy settings roet in het eten gaan gooien, zelfs binnen Facebook werken (jawel Marc). Daar kwam ik achter toen ik Jobvite share probeerde en bij de eerste de beste jobvite naar een vriend de melding kreeg dat de privacy settings het niet toestonden dat ik een berichtje zou versturen. Als je defriend (Facebook met privacy settings) of niet meer volgt (Twitter) kun je geen bericht meer sturen.

De Opta heeft vorig jaar wetgeving aangepast om ‘tell-a-friend’ te verschonen van spam. maar deze regel werkt in veel van de bedoelde berichten niet. En pijnlijk is dat de goeden onder de kwaden lijden, niet iedereen zal/kan op relatieniveau berichten filteren. Als jij consciëntieus en gericht mensen berichten stuurt, kunnen deze ondersneeuwen in de lawine van andere berichten.

In feite een vrij treurig stemmende observatie, al vermoed ik dat er nieuwe diensten komen en 'work-arounds' waardoor de dialoog op sociale netwerken niet helemaal vastloopt. Maar dat het gaat veranderen staat voor mij vast.

Innovatie, de mens als beperkende factor

Tijdens de ICTDelta een sessie over de grenzen voorbij waarin respectievelijk Nico Baken en Frans van der Reep spraken over innovatie tussen sectoren.
Een leuke dynamiek in deze sessie omdat beide wetenschappers bevlogen zijn en beiden een totaal ander karakter en achtergrond hebben:

Nico Baken is het prototype technisch wetenschapper, gefrustreerd (naar eigen zeggen) door het gebrek aan ontwikkeling terwijl de technologische verbeteringen voor het oprapen liggen, en geen natuurlijk spreker.
Frans van der Reep is econoom en filosoof en kijkt naar innovatie dus vooral vanuit het menselijk perspectief.

Volgens Nico Baken is de drang voor verandering ('the heart of the matter') ingegeven door het willen hebben van een goed leven. Een beter leven in de drie-eenheid People planet profit. En momenteel ligt er op drie vlakken een crises: maatschappelijk, ecologisch en economisch!
Volgens Nico is welvaart vooral gekomen door efficiency en het creëren van 22 sectoren die ieder perfect in staat zijn een deel van de waardeketen te produceren. Ook prive hebben we efficiency slagen bereikt: we voeden onze kinderen maar deels zelf op (denk aan school, bso, verenigingen, etc).

Netwerkvorming is nodig om pakketjes te maken, de 22 "stoofpijpen" moeten geaggregeerd worden om sustainable te worden. Volgens Nico ontmoeten 12 sectoren elkaar thuis en in de buurt. Hij heeft al een paar jaren gewerkt aan een transsector masterplan Smart living. Met 6,7 miljoen huizen en een investering van € 25.000 per huis een boost voor de economie die vervolgens ook een enorme step up moet zijn in het welvaart.
Nico Baken heeft hierover gesproken met Rinnooy Kan en Cohen en hoopt dat het volgende kabinet er werk van laat maken.

Tweede spreker zoals gezegd Frans van der Reep, collega van Nico bij KPN en lector bij InHolland.
Volgens Frans werkt het traditionele West naar oost denken niet meer. Er is sprake van een paradigma shift:
Politiek werkt niet, Ceo's die geen aandelen hebben ook niet, ERP werkt al helemaal niet (er is nog nooit bewezen winst gehaald), email werkt niet! Het moet anders.
Het probleem dat ons belemmert hierin is dat we ons niet veilig voelen bij anders denken. Verlies van controle en verlies van eigen waarde is het resultaat, terwijl we altijd zoeken naar een 'quest for significance'
De 98% van de mensen is agorafoob: 'we kunnen niet tegen ruimte. Internet geeft ruimte, wat we dus doen is het afbakenen.' Hiermee belemmeren we onze eigen vooruitgang.

Van topdown naar bottom up en van push oriented naar pull orented (mooi uiteengezet in een matrix met deze twee assen).
Van marketing naar sales, van topdown ict planning naar prototyping.
Het probleem is dat linksboven (topdown/push) weg is en rechtsonder (bottom up/pull) er nog niet is.
Courts of justice bewegen van rechtsboven naar beneden, volgens Frans het Pete R de Vries effect. En zal resulteren in marktplaats lynchen zoals in de middeleeuwen. Kranten bewegen van linksonder naar rechts, zie de opkomst van blogs en civil journalism.

Wel is er volgens Frans bepaalde standaardisatie nodig om ons verder flexibel te maken, zogenaamde basisnodigheden. Een netwerk (Web) kan 70% goedkoper werken dan een hierarchie, dus (grote) bedrijven gaan het verliezen, dat is onvermijdelijk!
School wordt een plek om te socialiseren, de kennis en les komt van overal. Waarom geen les van de beste docent op gebied van ... dan met een toevallig geografisch beschikbare docent?

Verder stipt Frans aan dat we op een vulkaan leven met 350.000 miljard schuld.
Volgens hem moet er een innovatieplatform 2.0 komen met filosofen, antroposofen en psychiaters... en Nico Baken.

zelf de touwtjes in handen

Vandaag las ik een stuk over het Arbeidsmarkt Gedrags Onderzoek van Intelligence Group. De titel slaat slechts op een deel van de uitkomsten. Mij triggerde vooral het feit dat de vragen die je stelt enorme invloed hebben op de uitkomst. Zo stelt IG dat 66% van de respondenten zelf (rechtstreeks) wil solliciteren naar een nieuwe baan en dat (slechts) 31% benaderd wil worden door bekenden/vrienden.
Tsja, dat had ik ook kunnen bedenken! Mijn leven, mijn toekomst, ik wil zelf bepalen welke keuzes ik maak en waar ik terecht kom. Wat in de praktijk veel sterker werkt is dat bekenden/vrienden jou tippen: 'pssst, is dit niet wat voor jou?...., je moet zelf solliciteren, maar als je het doet ff mijn naam noemen'. Wedden dat meer dan 31% van de respondenten hier ja op zou zeggen?

Zo ging het vroeger op de middelbare school ook al, gekoppeld worden aan een vriendinnetje was je eer te na. Maar als iemand uit de omgeving van het meisje jou tipt dat je eens contact moest zoeken.....

Pitch op Pytch! over TalentTracker

Talenttracker - Arno Bouwens - Pytch Startup from Pytch on Vimeo.

Jij een baan, ik een bonus: referral recruitment in De Pers

Vandaag een groot artikel over de effectiviteit van referral recruitment in De Pers. En dat de week nadat de werkgelegenheidscijfers van de Amerikaanse arbeidsmarkt weer tegen vielen. Gelukkig voor 'ons' is referral recruitment ook goed in kosten besparen in een economische situatie waarbij juist veel kandidaten beschikbaar zijn voor vacatures.
Dan is immers de vraag: hoe vind ik de beste kandiddaten en belast ik daar mijn organisatie het minste mee en daar hebben we bij TalentTracker ervaring mee.

Marketing Pioneers 2010 #mp2010

Gisteren was ik op uitnodiging van Ayman van Bregt van Pytch te gast op Marketing Pioneers 2010, een jaarlijks congress voor innovatie in de marketing, georganiseerd door Multiscope. Door omstandigheden had ik weer ns dubbele afspraken waardoor ik het gedeelte voor de pauze heb gemist, vooral jammer vanwege de Peptalks (pitches) die werden georganiseerd. Ik noem mezelf niet het prototype online marketeer en zou deze middag dan ook kunnen observeren van relatieve afstand.
Aangekomen in de Zwijger heb ik mij met tegoedbonnen geworsteld richting bar, die duidelijk understaffed was bij dit dorstige marketingpubliek. De zaal was opgezet volgens een modeshow inclusief catwalk. Ik vond een plaatsje op de eerste rij, niet beseffend dat de meeste sprekers op het centrale deel van het podium bleven staan. Het gevolg na drie uur presentaties: een verrekte nek en verdraaide rug, daar helpen geen tien blikjes red bull tegen.
De volgende observatie was een vooral mannelijk publiek (80%), relatief jong (een stuk jonger dan ik met mijn 42 jaar iig), en vooral gekleed in spijkerbroek met colbert (daar zat ik dan in mijn strakke pak en ditto overhemd oud te wezen). Ook was er gedurende de dag geen enkele vrouw die het podium betrad om te spreken, foei organisatie. En dat terwijl op de website van het event een foto wordt gebruikt van een vrouw die het publiek toespreekt (zal wel van vorig jaar zijn).

Maar on topic:
Het programma na de pauze startte met Huib van Bockel (Red Bull) over merkbeleving. Een helder verhaal hoe je als merk meer moet geven aan je doelgroep. Red Bull doet dit door events te organiseren met hun doelgroep en bijvoorbeeld te helpen met het aanleggen van BMX crossveldjes. Huib start zijn presentatie met een vergelijking tussen Haagen Dasch en Ben&Jerry's. Op drie factoren scoort de laatste het beste: lekkerste, meeste facebook followers, waar mensen voor willen werken. Toch blijkt Haagen Dasch het meeste ijs te verkopen. Volgens mij speelt er meer dan alleen imago, maar Huub verklaart het jammer genoeg niet. Wel is Huib geloofwaardig in de nieuwe manier van marketing/contact met je doelgroep waar Red Bull een duidelijke exponent van is.

Volgende spreker is Leen Zevenbergen, ondernemer in hart en nieren, maar begonnen als accountant bij Philips. Leen heeft een aantal zeer mooie oneliners die de zaal op het puntje van hun stoel krijgt. Zo blijkt een gat in de markt bij sommige startups zo groot dat niemand in de gaten heeft dat ze in een gat zitten. En zijn er ook geen klanten te vinden! Wel maakt hij onderscheid tussen behoefte en vraag: de meest succesvolle innovaties zijn ontstaan uit behoefte terwijl er nog geen vraag was (denk bijvoorbeeld aan de sms). Een treurige noot was de constatering dat 95% van de managementboeken ongelezen in de kast verdwijnen; ik voelde me echter gerustgesteld met deze melding en zit er dus mooi op het gemiddelde! Een stuk van de wijsheden die Leen vertelde is overigens ook gepubliceerd via zijn columns op Sprout. Zo ook de vergelijking tussen managers en ondernemers: geef ze de opdracht de winst te verhogen en de manager zal kosten besparen (intern gericht), de ondernemer gaat meer omzet zoeken (extern gericht). Hoewel ik ook weleens een managementboek heb gezien (de kaft) waarop de regel stond: de makkelijkste manier om je winst te vergroten is je prijs te verhogen...
Uit het verhaal van Leen sprak vooral durf: 'het is beter later om vergiffenis te vragen, dan vooraf om toestemming'. Het verhaal van de NS hipo die een fantastisch idee had met een briljant plan eronder, durfde niet omdat zijn baas het niet goed zou vinden... Ook de discussie iemand die droomde om een wereldreis te maken maar excuses verzond om niet te gaan (herkenbaar?). Hoe zou hij de kinderen van school moeten halen? Volgens Leen is dit gewoon met ze aan de hand het pand uitlopen en niet meer terugkomen. 'Als de inspectie vraagt waarom je kinderen niet op school zitten zeg je dat je emigreert. Als je dan na een half jaar wereldreis terugkomt zeg je dat het niet is gelukt.'

In de trilogie van challenges - drie bedrijven waren uitgedaagd om een aantal stellingen aan te vallen - liep het een beetje spaak. Er werd niet aangesloten op de stellingen en het hielp ook niet dat het publiek net vermaakt was door Leen Zevenbergen. De enkele les die ik eruit heb onthouden is de case van Voetbal International waar de content van de website contextueel (dynamisch) wordt aangepast aan de bezoeker. Iemand die veel Ajax leest is vast Ajax fan en uit onderzoek blijkt een Ajaxfan bovengemiddeld vaak ook een voorliefde voor Heereveen te hebben. Het gevolg van deze dynamische website was 80-100% meer conversie op de webwinkel van VI!

De slot keynote van de dag was David Meerman Scott een Amerikaanse publicist en spreker met Dordtse roots. Hij doorbrak de dresscode van de dag door op te treden in een groot pak (zoals David Byrne in de beginjaren van de Talking Heads), op Ecco's met spekzolen, en een stropdas die in Nederland al een tijdje niet verkocht wordt. De kern van zijn boodschap is dat communicatievormen snel veranderen. Een mooi voorbeeld was de Bostonian Dental praktijk van Helaine Smith die een blog schreef over Healthy mouth means healthy Sex. Sindsdien staat ze bovenin google, komt Ben Affleck zijn tanden repareren bij haar en dat zonder één dollar aan marketing uit te geven. Marketeers moeten vooral aan
´unlearning´ doen, een mooie tegenhanger van ´defrienden´. De boodschap aan organisaties is vooral: lose control en eliminate fear, zelfs het pentagon laat medewerkers bloggen!

De publieksprijs voor de beste pytch werd tenslotte gewonnen door Brandfighters, Ayman riep nog op tot een mooie samenwerking met MarketingFacts. Marco Derksen had het goede voorbeeld toen al gegeven en stond aan de bar.
Een leuke middag waar de nodige inspiratie is op gedaan (met dank aan Ayman). ;)

Een uitgever als online retailer

Dinsdag 3 februari een zeer interessant Cross Media Café van iMMovator beleefd. De titel deed mij denken aan iets met Jomanda, maar het bleek absoluut niet zweverig ;)

Peter Olsthoorn had onderzoek gedaan naar de webwinkels van de omroepen. Mede door de mediawet mogen zij maar heel beperkt ‘ecommerce’ activiteiten ontplooien. De VPRO leek dit het meest natuurlijk en ook succesvol te doen. De dvd’s van Draadstaal en Koot&Bie blijken niet aan te slepen te zijn. Hier nog weinig invloed van on demand, of het moet zijn dat de gemiddelde prijs voor een dvd terug loopt.

Een belangrijke les die KRO vertelde was dat allerlei ‘Boerzoektvrouw’ items niet liepen via de eigen webwinkel, maar wel via Bol.com. Blijkbaar verwachten bezoekers van de omroepwinkel niet dat ze deze items ook via de omroep konden kopen.

Ter promotie van de eigen artikelen wordt veel gebruik gemaakt van het eigen omroepblad, maar ook barters met andere media (zij plaatsen bij de omroep, de omroep plaatst bij hen). De bartering zit er trouwens goed in, ook bij de uitgevers die na de pauze aan bod kwamen.

Opvallend was dat Discovery channel – pas recentelijk begonnen – specifiek op games focust. Haar kijkers zijn blijkbaar mannen 20-40 jaar en die geven veel geld uit aan games.

Na de pauze kwamen NRC (Gert-Jan Oelderik) en Volkskrant (Rob Haans) aan het woord die hard aan de weg timmeren met eigen webwinkels. Vooral de NRC loopt hierin voorop, maar wilde niet vertellen hoeveel omzet behaald wordt. Wel dat er meer omzet en meer marge dan Volkskrant wordt gemaakt.
Dit terwijl Volkskrant in 2009 een groei van 70% tov 2008 liet zien met een omzet van 9 miljoen en een marge van 20-25%. Op de vraag van Peter Olsthoorn als hoeveel abonnees dit telt bij de NRC, antwoordde Gert-Jan Oelderik dat hij dat niet wist (ik ga uit van minstens 30.000 abonnees), maar wel hoeveel redacteuren daarvoor betaald kunnen worden. Hij noemde het niet, maar ik denk al gauw zo’n 170 redacteuren!

De verwachting bij NRC is dat in de toekomst 50% van de omzet van ‘de krant’ uit retail activiteiten komt. Zo zijn bijvoorbeeld al 20.000 CD’s van Mahler verkocht en afgelopen week zelfs een aantal auto’s!

Alexandra Jankovic van Sparks&Co had onderzoek gedaan en meldde dat Readers Digest al 85% van haar inkomsten uit producten haalt, 2% uit advertenties en 13% uit abonnementen.

Op de vraag waarom NRC en Volkskrant zo succesvol zijn en Sanoma juist de stekker uit de webwinkels heeft getrokken werd – vrij arrogant – geantwoord dat de kranten een duidelijke doelgroep (lezersgroep) hebben die veel groter is dan de versnipperde bladenmarkten van Sanoma. Zo komt 80% van de lezers van de NRC regelmatig terug als online koper, volgens mij een krankzinnig hoog percentage. Het blijft overigens niet bij producten, NRC organiseert bijvoorbeeld ook wielertochten naar de Mont Ventoux samen met Peter Winnen en deze zitten altijd vol!

Een andere vraag was hoe de redactionele onafhankelijkheid en retail activiteiten zich laten mengen. Beide heren vertelden dat dit geen enkel punt was. Volkskrant combineert zaken soms wel, zo schreef Martin Bril een boekje over Bob Dylan en bracht men dit samen met een CD-box uit. NRC combineert geen eigen content met verkoopproducten. Wel ziet men dat kopers verwachten van de krant dat ze bepaalde selecties doen die aansluiten, zo zijn er nauwelijks retouren op aankopen.

Zelf ben ik overigens zeer terughoudend met aankopen via deze bladen. Wat weet NRC nu eigenlijk van wijn? Ze hebben een eigen inkoper, maar ik vertrouw liever op mijn ‘vaste adresjes’. Hetzelfde geldt voor zogenaamde CD/DVD boxen, het is een redelijk toevallige selectie en daar zit lang niet allemaal ‘goed’ spul bij. Maar dus erg opvallend dat online winkels via de kranten zo’n enorme vlucht hebben genomen sinds 2008.

Steeds minder echte ondernemers volgens de Kvk

Vandaag las ik een verontrustend artikel in het FD.
De afgelopen jaren en zelfs de afgelopen maanden nog klonken positieve geluiden over de vele zelfstandigen (zzp-ers) die in Nederland de economie dynamisch en flexibel maakten.
Nu klinkt een ander geluid door: de echte ondernemer, iemand die werk creeert (meer dan alleen voor zichzelf) is een uitstervend ras. Nu was al bekend dat in Nederland relatief weinig snelle groeiers bestaan (bedrijven die de sprong van 20 naar 200 medewerkers maken), nu blijkt de vijver van de snelle groeiers ook nog op te drogen. Als deze cijfers en trends werkelijk kloppen is dit een verontrustend beeld. De economische positie van de BV Nederland komt dan snel in gevaar. Komt het door de verzorgingsstaat, het gemiddelde welvaartsniveau? Het uitsterven van de handelsgeest in ons? Is het financiele stelsel in Nederland teveel gericht op risico's mijden? Waarom nemen mensen geen risico's meer met kapitaal meer om te proberen van 3 dubbeltjes 30 dubbeltjes te maken?
Bij innovatiestimulering en ondernemerschap stimulering wordt gauw naar de overheid gekeken. De vraag is of het huidige kabinet daar wel focus aan kan geven. Ik denk dat branche organisaties en opleidingsinstituten moeten proberen heel snel meer aandacht te geven aan ondernemerschap. Misschien dat VWS Hogescholen en universiteiten kan belonen als zij meer incubators naar volwassen ondernemingen kunnen krijgen. Een prestatiebeloning op termijn dus.

Nieuwjaarsbijeenkomst recruiters united #runjb

Gisteren mijn eerste recruiters united nieuwjaarsbijeenkomst bijgewoond. De bijeenkomst was (zoals ik begreep ieder jaar) een mix van een inhoudelijk topic, een bijzondere keynote die niets met het vak te maken heeft en de bier en bitterballen.
Voor het inhoudelijke topic was gekozen voor een paneldiscussie tussen Marc de Vries (CEO Hyves), Philip van Poecke (sales director Telegraaf) en Quintin Schevernels (coo VNU). Het nadeel van een paneldiscussie is dat er vaak om de brij heen wordt gedraald. Mensen vallen elkaar zelden direct en hard aan. Alleen Quintin gaf zijn ex-collega Philip een aantal keer een kritische reactie. Ook levert de paneldiscussie zelden diepgang op, beter is de 1-op-1 interview vorm waarbij de vragensteller makkelijk 2, 3 stappen dieper op de vraag kan ingaan. De paneldiscussie van dinsdag was niet anders.

Alledrie waren het eens met elkaar dat social media niet in plaats van is, maar dat het ernaast is gekomen... Tsja, zo kan ik ook trendwatcher spelen. Hun pleidooi voor het eigen medium was overbodig, met name die voor print was bevlogen maar een verloren strijd natuurlijk.

Enkele opvallende uitspraken waren:

Philip had een nieuwtje, het heeft alle arbeidsmarkt titels (Carp, Nobilis, Vacaturekrant) onder één afdeling geplaatst. Bijzonder omdat ze daar eind 2008 ook al mee bezig waren...

Marc vertelde dat de opkomst van social media en interactie tussen bedrijven en hun omgeving ertoe heeft geleid dat bedrijven hun echte gezicht moeten laten zien. Je moet eerlijk en authentiek zijn in je response en niet de traditionele window dressing zoals die in arbeidsmarktcommunicatie plaats vond.

Quintin zei dat bedrijven moeten experimenteren: zoek wat werkt en wat niet werkt. Iedereen zoekt en probeert, ook degenen die voorop lopen. Verder is de definitie van social media volgens Quintin niet alleen de grote communities als Hyves en Facebook. Iets dat ik onderschrijf. Ook Sanoma kent bijvoorbeeld een aantal goedlopende social media platformen die aan titels/merken hangen, denk aan Viva en Autoweek. Als er voldoende ruimte voor interactie is, kun je dit social media noemen. Volgens Quintin hebben jobboads een flinke uitdaging, iets waar NVB en intermediair.nl natuurlijk midden in zitten.

Philip vertelde in zijn pleidooi dat print een serieus genomen medium is waar je arbeidsmarktcommunicatie dus 'serieus' wordt genomen. Zooo old school thinking; alsof ik een vacature in de Telegraaf anders beoordeel dan een vacature op Monsterboard... Print heeft zeker een rol in de toekomst, maar niet meer die rol die het ooit had.

Marc constateert dat de markt (advertentiebedragen) bij iedere innovatie kleiner zijn geworden. Print had 540 miljoen euro in zijn piek, jobboards hadden 120 miljoen in hun piek (nog geen kwart!) en Marc vraagt zich af of social media de 120 miljoen gaat halen. Interessante observatie en ik denk dat er een grote waarheid in zit.

Philip zegt dat search door kandidaten steeds meer op google gaat plaatsvinden ipv op jobboards. Zoeken via google levert relevantere resultaten dan zoeken via jobboards. Echter zijn de topresultaten van vacatures die op de job boards omdat deze doorgaans een betere indexering en ranking van google krijgen. De kandidaat zal dus vaak beginnen via google, dan naar een jobboard en vervolgens op de werkenbij-site terecht komen.

In de te verwachten vraag van Gordon Lokenberg over de impact en ontwikkeling van mobiel blijft de discussie oppervlakkig. Volgens Marc moet ieder bedrijf een mobiele strategie hebben en zal website bezoek binnen 5 jaar meer via mobiele devices plaatsvinden dan via de PC. Waar die strategie keuzes over moet maken werd niet uitgediept, jammer. Successen in wervingsland werden er in ieder geval nog niet gedeeld.

De keynote dinsdag was Wilco van Rooijen, beroepavonturier.

Hij probeerde een vergelijking te trekken tussen het bedrijfsleven en expedities, die (ook) als project worden benaderd. Nadeel van deze vergelijkingen is altijd dat topsport extreem is en het bedrijfsleven niet. De uitgangspunten, tips en adviezen van Wilco zijn dus maar ten dele te gebruiken in je dagelijkse werk.

Dit maakte zijn verhaal niet minder indrukwekkend, vooral de expeditie naar de K2 in 2008 waarbij 1 van de 4 teamleden tijdens de afdaling overleed en hijzelf 2 dagen vermist is geweest nadat hij zijn teamleden verliet om zelf de weg naar het kamp terug te vinden.

Geloven in je team, keuzes maken en successen vergroten waren bruikbare adviezen. Daarmee werd het formele gedeelte van de bijeenkomst afgesloten kon volop bijgepraat worden met de bekenden.

Voor volgend jaar:

• Een goede keynote zet je sowieso aan het denken, er hoeven geen paralellen getrokken te worden
• Geen paneldiscussie, maar een gesproken column bijvoorbeeld aangevuld met een mooie praktijkcase met diepte interview

Jibjabs hilarische jaaroverzicht